البکاء للحسین علیه السلام - (نسخه PDF)

بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله برالعالمین و صلی الله علی محمّ داً وآل هالطاهر ین
و لنعة الله علی اعدائهم اجمعین.»
امام حسین (ع) فرمودند: «من کشته اشکم، هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آن که به گریه می افتد»
با حمد و سپاس به درگاه خداوند و صلوات و سلام بر محبوب ترین مخلوقات و عزیزترینشان نزد او، یعنی پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی و اهل بیت گرامی او، همان ها که خدای متعال ایشان و محبین ایشان را دوست داشته و دشمنانشان را دشمن می دارد.
انسان اگر کسی را دوست داشت، در خوشحالی او خوشحال و در اندوه او غمگین می شود، و مصیبت کربلا پیامبر اکرم و اهل بیت او را در سوگ نشانده است. امام رضا (ع) می فرمایند: «عاشورای امام حسین (ع) پلک های ما را مجروح و اشک هایمان را جاری ساخت و تا روز قیامت ما را به غصه و مصیبت دچار کرد. بدین سبب تمامی انبیاء و ملائکه و مومنین که از طینت امامان خود آفریده شدند در این مصیبت اندوهگین می باشند.